Praktijkexamen ULM

Alle piloten, of ze nu vliegen met de machtigste lijnvliegtuigen, een sportvliegtuig of een ULM, doorlopen allemaal een gelijkaardig traject: het leren kennen van het vliegtuig in theorie en praktijk, er vervolgens een voldoende aantal uren mee vliegen en, tenslotte, het examen met als doel de vlieglicentie of het brevet te halen. In dit artikel lees je hoe ik mijn examen beleefd heb. Als je zelf voor je examen staat, krijg je zo misschien een idee van wat je te wachten staat en hoe je je eventueel kan voorbereiden.

Voor een oefenvergunning is de maximum geldigheidsduur twee jaar. Mijn praktische opleiding heb ik gespreid over een iets kortere tijd.  Op 14 en 29 augustus, een maand vóór het vervallen van mijn oefenlicentie, ben ik mijn examen gaan afleggen. Trouwens, kom je niet toe met 2 jaar, dan moet je je oefenvergunning op tijd verlengen bij het DGLV.

Aanvraag

Zodra mijn instructeur op Avernas me voldoende getraind vond - en ik me er zélf ook goed genoeg bij voelde! - heb ik mijn examen aangevraagd via ‘de geijkte kanalen’, zijnde het emailadres Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.. In bijlage stak het aanvraagformulier dat de instructeur invult en ondertekent. Hierin vermeldt hij ook de namen van de examinatoren in volgorde van voorkeur. Enkele dagen nadien kreeg ik al de bevestiging van het DGLV met aanduiding van de examinator.

Inhoud van het examen

Het praktijkexamen bestaat, naast de theoretische uiteenzetting, uit volgende proeven:

• een overlandvlucht tussen twee punten op een afstand van minstens 35 km

• 10 opstijgingen en 10 landingen.

• landingen op minder dan 20 meter van een doel

• landing op minder dan 30 meter van een doel, met de motor op traagloop

• overtrek (enkel voor ULM)

We spraken af om het examen op woensdag 12 augustus in Amougies te laten doorgaan, met als ‘uitwijkdatum’ vrijdag 14 augustus. Ik zou er in enkele bezetting naartoe vliegen om zo de eerste proef te slagen: Amougies ligt op ongeveer 110 km van Avernas, ruimschoots voldoende dus. Als enig waypoint koos ik voor Waterloo. Het was de eerste keer dat ik naar Amougies zou vliegen. De overige praktijkproeven zouden dan ter plekke gedaan worden. In werkelijkheid zou het een een stukje anders verlopen…

Navigatie naar Amougies

De meteo was op woensdag niet geruststellend: “Risk of isolated rain shower and isolated TCU or CB in east” en “Cloudy to overcast in west with low cloud base and a possible spot of rain in west”. Ik wilde geen risico nemen dus kwamen we overeen om te annuleren en het twee dagen later opnieuw te proberen.

Toen was het wél bingo! De meteo was nog steeds een beetje sportief: “Mostly partly cloudy with isolated a towering Cu or CB’s” met de wind enigszins uit de as van de piste van Amougies. Ik besloot dat het voldoende was om er mee door te gaan. Start en warm-up net voor de middag, geen problemen onderweg en een klein uurtje later overhead Amougies. De navigatie was makkelijk, met de nodige turbulentie en een prachtig uitzicht op het veld van op 1500 ft! Je kan er werkelijk niet naast kijken. Het circuit lag er duidelijk herkenbaar bij. Ik werd dan ook snel gewaar dat de wind aangewakkerd was en helemaal cross stond, zo bleek uit mijn bocht naar final. Crosswind landing netjes op de drempel en dan naar de parking waar de examinator op me stond te wachten.

Theorie

Na de occasionele groet, een kort terrasje en een grondige controle van mijn vluchtvoorbereiding kwam het theoretische deel aan bod. Zonder al te veel van de inhoud te verklappen: ik beantwoordde drie vragen uit elke groep van onderwerpen - aerodynamica, meteorologie en techniek van het vliegen - die ik kon voorbereiden. Gaandeweg borduurden we hierop verder zodat de examinator kon peilen naar de kennis: drukverloop, liftformule, krachtenwerking op een vliegtuig, high-to-low (!), enz... Daarbij maakten we gebruik van het bord. Het examen duurde enkele uren.

Praktijk

Voor we aan het praktische deel wilden beginnen, keken we naar de meteo: véééél meer onstabiliteit. Uit veiligheidsoverwegingen besloten we dat deel op een later tijdstip in te halen zodat ik aan mijn vlucht huiswaarts kon beginnen. De wind was intussen alweer gedraaid en de turbulentie toegenomen. Voorbij halverwege moest ik uitwijken richting Namen omwille van een stevige regenbui vóór me. Boven Liernu pas kon ik opnieuw koers zetten naar Avernas met een veilige landing.

Pas twee weken later kwam het vervolg en deze keer kozen we voor Baisy-Thy. We overliepen alle praktische proeven met een zeker gemak want het circuit in EBBY is relatief groot en de banen een beetje langer dan wat ik gewend ben op het veld van Avernas. Men zegt trouwens wel eens: “Als je op Avernas hebt leren landen, kan je dit overal”.  Dus… Geslaagd!!

Het brevet

De examinator maakte hiervan een rapport en, na even nalezen, kreeg het DGLV hiervan een kopie, een kopie van de ‘medical’ en het vliegboek. Na betaling ontving ik het boek mét het ULM-brevet netjes terug met de post. Al met al een interessante belevenis.

In die periode had ik de cursus radiocommunicatie afgerond en mijn radio examen met succes afgelegd. Daarover meer in een ander artikel!